მეთოდოლოგია თანამშრომლობით გარემოში ბიზნეს პროცესების შეყვანისა და შედეგების იდენტიფიკაციისთვის

შეყვანის და შედეგების იდენტიფიკაცია სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ასპექტია ბიზნეს პროცესების მოდელირებაში და ასევე მჭიდროდ არის დაკავშირებული ინფორმაციული სისტემის განსაზღვრასთან, რომელიც მხარს უჭერს პროცესების შესრულებას.

შემოთავაზებულია მეთოდოლოგია თანამშრომლობით გარემოში ბიზნეს პროცესების შეტანისა და შედეგების იდენტიფიკაციისა და მოდელირებისთვის.

ბიზნეს პროცესების შეყვანები და შედეგები განხილული იყო სხვადასხვა სამუშაო დისციპლინიდან: ბიზნეს პროცესების მენეჯმენტი, ბიზნეს მოდელირების არქიტექტურა ან პროგრამული უზრუნველყოფის მოთხოვნების ინჟინერია. თანამშრომლობით გარემოში ბიზნეს პროცესებს რამდენიმე განსხვავება აქვს ტრადიციული ბიზნეს პროცესებისგან. Ერთის მხრივ

პროცესის აქტივობების შესრულებაზე პასუხისმგებელია ორი ან მეტი სუბიექტი (კომპანია, მიწოდების ჯაჭვი ან ქსელი) და მასთან ერთად სისტემის პრობლემები, რომელიც მხარს უჭერს პროცესებს და მასთან დაკავშირებულ საინფორმაციო სისტემას, მეორეს მხრივ, თანამშრომლობითი ურთიერთობები გარდაქმნის იმას, თუ როგორ ინფორმაცია ნაწილდება ერთეულებს შორის.

ბიზნეს პროცესის მენეჯმენტის სფეროში მოწოდებულია ტექნიკები და ინსტრუმენტები, რომლებიც ითვალისწინებს პროცესის შეყვანასა და გამოსავალს. ზოგიერთი ეს ტექნიკაა (Aguilar-Saven, 2004): ნაკადის სქემა, მონაცემთა ნაკადის დიაგრამები-DFD, როლური აქტივობის დიაგრამები-RAD, როლური ურთიერთქმედების დიაგრამები -RID), განტის დიაგრამები, IDEF (ინტეგრირებული განმარტება როლური მოდელირებისთვის), ფერადი პეტრის ბადეები ( ფერადი Petri-net-CPN), ობიექტზე ორიენტირებული მეთოდები (Object Orientation-OO) ან Workflow Techniques ბიზნეს მოდელირების არქიტექტურა. , 1999).

თითოეული მოდელირების არქიტექტურა გვთავაზობს საკუთარ მოდელირების შეხედულებებს, მაგალითად: AIMOSA (ორგანიზაცია, რესურსები, ინფორმაცია და ფუნქციების ხედები), GRAI-GIM (პროდუქტის ხედები),

ფიზიკური, გადაწყვეტილების მიღების, საინფორმაციო და ფუნქციური სისტემა), PERA (ორგანიზაციის არქიტექტურა და HR, საინფორმაციო სისტემა და წარმოების გუნდი), GERAM (ორგანიზაციის ხედვები, რესურსები, ინფორმაცია და ფუნქცია), ARIS (ფუნქციის ხედვები, მონაცემები ,

ორგანიზაცია და კონტროლი). პროცესების შეყვანისა და გამოსავლების მიდგომა ძირითადად ფუნქციონალური და ინფორმაციული ხედვით იქნა მიღებული (Melao and Pidd, 2000). და ბოლოს, Software Requirements Engineering საშუალებას გაძლევთ იდენტიფიციროთ ელემენტები, რომლებიც უნდა იყოს წარმოდგენილი მოდელებში, რომლებიც მიზნად ისახავს საინფორმაციო სისტემის შექმნას და, შესაბამისად, მკაფიოდ განიხილავს ურთიერთობას ბიზნეს პროცესებსა და გამოთვლით სისტემებს შორის.

მოთხოვნები ინჟინერია ცდილობს გაიგოს პროგრამული სისტემის მომხმარებელთა ზუსტი საჭიროებები, გადაიყვანოს ეს საჭიროებები ზუსტ და ცალსახა ინსტრუქციებად, რომლებიც შემდგომში შეიძლება გამოყენებულ იქნას სისტემის განვითარებაში.

სხვადასხვა სამუშაო დისციპლინა გთავაზობთ სხვადასხვა მოდელირების ინსტრუმენტებს და ხშირ შემთხვევაში აერთიანებს საკუთარ მეთოდოლოგიას (კუენკა და სხვა, 2006). პროცესის მოდელირების მეთოდოლოგია დამოკიდებულია შემუშავებულ მოდელზე. გლობალური პერსპექტივიდან, პროცესის დოკუმენტირებასთან დაკავშირებული ინფორმაცია შეიცავს განმარტებას სამიზნე, ფარგლები, ვადები ი განმარტებები, პასუხისმგებლობა ი ავტორიტეტი, Საქმიანობის რომლებიც ტარდება, მადისაღმძვრელი ი გადის, ინდიკატორები, რესურსები, ინფრასტრუქტურა Ეს არის ურთიერთკავშირები სხვა პროცესებთან ერთად (Arrascaeta, 2005 და Athena, 2004). ლინი და პოლენსკე (1998) წარმოადგენენ წარმოების პროცესის შეყვანის და გამოსავლების მოდელს. ეს მოდელი იძლევა წარმოების პროცესში არსებული შეყვანისა და გამოსავლების მათემატიკურ აღწერას გადაწყვეტილების მიღებისათვის ინფორმაციის მიწოდების მიზნით, სადაც კომპანიის პროდუქტიული აქტივობა განიხილება, როგორც საწარმოო პროცესების ერთობლიობა, რომელიც აერთიანებს რამდენიმე ფაქტორს შედეგების მისაღებად. თუმცა, ეს მიდგომა არ ითვალისწინებს პროცესსა და მის მომხმარებლებსა და მომწოდებლებს შორის ურთიერთობებს.

ჩენგ ლეონგი და სხვა (1999) განასხვავებს ორი ტიპის შეყვანის და გამოსავლის: ინფორმაციას და მასალას. მიწოდების ჯაჭვის კონტექსტში, SCOR მოდელი (Supply Chain Operational

საცნობარო მოდელი) გამოიყენება მიწოდების ჯაჭვის კომპანიებსა და მათ საინფორმაციო სისტემებს შორის კომუნიკაციის გასაუმჯობესებლად (ათენა, 2004). და სხვა (2002) გვთავაზობს მიდგომას, რომელიც დაფუძნებულია წარმოების პროცესების შეყვანასა და გამომავალზე, რომელიც გამოიყენება კონკრეტული მოდელების შესამუშავებლად, რომლებიც გამოიკვლევენ ნაკადებს წარმოების პროცესებს შორის, იქნება ეს მიწოდების გლობალურ ჯაჭვში თუ ჯაჭვის ნაწილი. ჰერნანდესი და სხვა (2008) განასხვავებენ პროდუქტის ნაკადებს (შეყვანები და გამომავალი ტრანსფორმაციის პროცესებისთვის), ინფორმაციის ნაკადები (ინფორმაციის ტრანსფორმაციის პროცესების შეყვანა და გამოსავალი) და გადაწყვეტილების ნაკადები (გადაწყვეტილების პროცესები და მათი ურთიერთობები).

პროცესის შეყვანისა და შედეგების იდენტიფიცირება არის მოთხოვნა, რომელიც უნდა დაკმაყოფილდეს ბიზნეს პროცესის მოდელირებაში, მაგრამ გაანალიზებული წინადადებები დეტალურად არ არის აღწერილი, თუ როგორ უნდა გაკეთდეს ეს. ეს ამართლებს მეთოდოლოგიის აუცილებლობას, რომელიც ხელს უწყობს ბიზნეს პროცესების შეყვანის და შედეგების იდენტიფიცირებას და ანალიზს.

წინადადება მეთოდოლოგიისთვის თანამშრომლობით გარემოში ბიზნეს პროცესების შეყვანისა და შედეგების იდენტიფიკაციისა და მოდელირებისთვის

 

მეთოდოლოგიის მეშვეობით მოხდება პროცესის შეყვანისა და გამოსავლების იდენტიფიცირება განხორციელებული აქტივობის ნაკადის თვალსაზრისით. ამ გაგებით, შეყვანის საშუალებები გარდაიქმნება ან გამოიყენება აქტივობის დროს გამოსავლის წარმოებისთვის. შემოთავაზებული მეთოდოლოგია მიჰყვება ზემოდან ქვევით პროცესის მიდგომას ისე, რომ პროცესების, ქვეპროცესებისა და აქტივობების შემავალი და გამოსავალი იდენტიფიცირებული იყოს ამ თანმიმდევრობით.

თითოეული პროცესის, ქვეპროცესისა თუ აქტივობისთვის გასატარებელი ნაბიჯები არის:

1. პროცესის, ქვეპროცესის ან აქტივობის იდენტიფიცირება: აუცილებელია ცალსახად განისაზღვროს ის პროცესი, ქვეპროცესი ან აქტივობა, რომელზედაც განხორციელდება მეთოდოლოგიის შემდეგი საფეხურები.

2. გამომავალი შედეგების (შედეგების) იდენტიფიცირება: პროცესის შედეგები, რომლებიც მატებს მომხმარებელს ღირებულებას, უნდა იყოს დიფერენცირებული სხვა პროცესის შედეგებისგან, რომლებიც წარმოიქმნება შეყვანის ღირებულების გამოსავლებად გარდაქმნის აქტივობიდან:

ა) რა ღირებულების გამოსავალს (შედეგებს) უზრუნველყოფს პროცესი მომხმარებლისთვის?

ბ) რა სხვა გამოსავალს გამოიმუშავებს პროცესი შეყვანის ტრანსფორმაციის შედეგად?

თითოეული გამოსავლისთვის:

2.1. არის ეს ინფორმაცია თუ მატერიალური გამომავალი?: პროცესებს შეუძლიათ უზრუნველყონ ინფორმაციის გამოსავალი ან მატერიალური ობიექტები. მეთოდოლოგიაში გასაგებია, რომ შეიძლება გამოჩნდეს შემდეგი:

— მონაცემები ან ინფორმაციის გამომავალი: მონაცემები ან ინფორმაცია წარმოებული აქტივობის ან პროცესის შედეგად.

- ობიექტების (ან მასალების) გამომავალი: ობიექტები, რომლებიც წარმოიქმნება აქტივობის ან პროცესის შედეგად.

2.2. ვინ არის მომხმარებელი ან მიმღები?: პროცესის შედეგი გამართლებულია კონკრეტული მომხმარებლისთვის ღირებულების მიწოდებით (2a).

ტრანსფორმაციის პროცესის შედეგად (2b) სხვა შედეგების შემთხვევაში, ჩვენ შეგვიძლია ვისაუბროთ გამოსავლის მიმღებზე.

23. გამოსავლის სპეციფიკაცია: აუცილებელია გამომავალის დაზუსტება, რათა მკაფიოდ იდენტიფიცირდეს მისი საკუთარი ბუნების მიხედვით და მიმღების პერსპექტივიდან. ეს უკანასკნელი განაპირობებს, აქვს თუ არა გამომავალს მომხმარებლის მიერ მოსალოდნელი ღირებულება:

2.3.1. რა არის პროდუქტის სპეციფიკაცია მომხმარებლის ან მიმღების თვალსაზრისით?

2.3.2. რა არის სპეციფიკაცია, რომელიც შეესაბამება მის ბუნებას, იმისდა მიხედვით, არის ეს ინფორმაცია თუ ობიექტი?

3. შეყვანის იდენტიფიკაცია: პროცესის შეყვანები შეიძლება იყოს სხვადასხვა ტიპის. IDEF0 თავის პროცესის მოდელში მოიცავს შემდეგ ძირითად ელემენტებს, რომლებიც შეიძლება გავიგოთ, როგორც პროცესის შეყვანა: ავტორიტეტი (პროცესის აღწერა, სპეციფიკაცია ან დასაბუთება), კონტროლი (პირობები, რომლებიც ააქტიურებენ პროცესს), შეყვანები (ობიექტი, რომელიც შედის პროცესში). და მექანიზმები (პროცესის მიერ გამოყენებული რესურსები).

შემოთავაზებულ მეთოდოლოგიაში იდენტიფიცირებულია მხოლოდ ის საშუალებები, რომლებიც შედიან ტრანსფორმაციის პროცესში ან გამოსაყენებლად გამოსაყენებლად.

თითოეული ჩანაწერისთვის:

3.1. ეს არის ინფორმაციის ან მასალის შეყვანა?: მეთოდოლოგიაში გასაგებია, რომ შეიძლება გამოჩნდეს 2 ტიპის შეყვანა:

— მონაცემები ან ინფორმაციის შეყვანა: მონაცემები ან ინფორმაცია, რომელიც გარდაიქმნება ან გამოიყენება აქტივობის ან პროცესის მიერ გამოსავლის მისაღებად.

- ობიექტის (ან მასალის) შეყვანა: ობიექტები, რომლებიც გარდაიქმნება ან გამოიყენება აქტივობის ან პროცესის მიერ გამოსავლის მისაღებად.

3.2. ვინ არის მიმწოდებელი ან წარმოშობა?: აუცილებელი ინფორმაცია შეყვანის იდენტიფიცირებისას არის მიმწოდებელი ან წარმოშობა, რომელიც უზრუნველყოფს მონაცემებს, თუ ისინი უკვე შექმნილია ან თუ გსურთ რაიმე სახის ურთიერთობის დამყარება.

3.3. შეყვანის სპეციფიკაცია: აუცილებელია შეყვანის დაზუსტება, რათა ის მკაფიოდ იდენტიფიცირდეს მისი ბუნების მიხედვით და აქტივობის პერსპექტივიდან, რომელიც გარდაქმნის ან იყენებს მას, რადგან ეს უკანასკნელი განაპირობებს იმ ფაქტს, რომ შეყვანა აკმაყოფილებს აქტივობის აუცილებელ მოთხოვნებს. გააკეთეთ გამომავალი:

3.3.1. რა არის შეყვანის სპეციფიკაცია აქტივობის თვალსაზრისით?

3.3.2. რა არის სპეციფიკაცია, რომელიც შეესაბამება მის ბუნებას, იმისდა მიხედვით, არის ეს ინფორმაცია თუ ობიექტი?