Identyfikacja wejść i wyjść jest aspektem niezwykle istotnym w modelowaniu procesów biznesowych, a także jest ściśle powiązana z definicją systemu informatycznego wspomagającego realizację procesów.
Zaproponowano metodologię identyfikacji i modelowania danych wejściowych i wyjściowych procesów biznesowych w środowisku współpracy.
Wejścia i wyjścia procesów biznesowych zostały zaadresowane z różnych dziedzin pracy: zarządzania procesami biznesowymi, architektur modelowania biznesowego lub inżynierii wymagań oprogramowania. W środowisku współpracy procesy biznesowe mają kilka różnic w porównaniu z tradycyjnymi procesami biznesowymi. Z jednej strony
realizacja czynności procesowych leży w gestii dwóch lub więcej podmiotów (firm, łańcuchów dostaw lub sieci), a wraz z nią problemy systemu obsługującego procesy i związanego z nimi systemu informacyjnego, z drugiej strony relacje współpracy zmieniają sposób informacje są wymieniane między podmiotami.
W obszarze zarządzania procesami biznesowymi dostępne są techniki i narzędzia, które uwzględniają wejścia i wyjścia procesu. Niektóre z tych technik to (Aguilar-Saven, 2004): Schemat blokowy, Diagramy przepływu danych – DFD, Diagramy aktywności ról – RAD, Diagramy interakcji ról – RID), Diagramy Gantta, IDEF (zintegrowana definicja modelowania ról), Kolorowe sieci Petriego ( Couloured Petri-net-CPN), metody zorientowane obiektowo (Object Orientation-OO) lub techniki przepływu pracy Architektury modelowania biznesowego Podchodzą do modelowania procesów biznesowych za pomocą różnych widoków modelowania, z których każdy koncentruje się i działa na jednej określonej części zintegrowanego modelu biznesowego ( Toh, 1999).
Każda architektura modelowania proponuje własne widoki modelowania, na przykład: AIMOSA (Organization, Resources, Information and Function Views), GRAI-GIM (Product Views),
System fizyczny, decyzyjny, informacyjny i funkcjonalny), PERA (Architektura Organizacji i HR, System Informatyczny i Zespół Produkcyjny), GERAM (Wizje Organizacji, Zasobów, Informacji i Funkcji), ARIS (Wizje Funkcji, Dane ,
Organizacji i Kontroli). Wejścia i wyjścia procesu zostały omówione głównie z perspektywy funkcjonalnej i informacyjnej (Melao i Pidd, 2000). Wreszcie Inżynieria Wymagań Oprogramowania pozwala zidentyfikować elementy, które muszą być reprezentowane w modelach, których celem jest zaprojektowanie systemu informacyjnego i które w związku z tym wyraźnie uwzględniają związek między procesami biznesowymi a systemami obliczeniowymi.
Inżynieria Wymagań stara się dokładnie zrozumieć potrzeby użytkowników systemu oprogramowania, aby przełożyć te potrzeby na precyzyjne i jednoznaczne instrukcje, które można później wykorzystać w rozwoju systemu.
Różne dyscypliny pracy zapewniają różne narzędzia do modelowania, aw wielu przypadkach zawierają własne metodologie (Cuenca i inni, 2006). Metodologie modelowania procesów zależą od modelu, który ma zostać opracowany. Z perspektywy globalnej informacja istotna dla dokumentowania procesu zawiera definicję tzw cel, zakres, warunki Y Definicje, odpowiedzialność Y autorytet, Zajęcia które są wykonywane, Przystawka Y wyjścia, wskaźniki, Zasoby, infrastruktura To jest wzajemne relacje z innymi procesami (Arrascaeta, 2005 i Athena, 2004). Lin i Polenske (1998) przedstawiają model wejść i wyjść procesu produkcyjnego. Model ten zapewnia matematyczny opis istniejących wejść i wyjść w procesie produkcyjnym w celu dostarczenia informacji do podejmowania decyzji, gdzie działalność produkcyjna firmy jest uważana za zestaw procesów produkcyjnych, które łączą kilka czynników w celu uzyskania wyników. Podejście to nie uwzględnia jednak relacji między procesem a jego klientami i dostawcami.
cheng leong i inni (1999) rozróżnia dwa rodzaje wejść i wyjść: informacje i materiały. W kontekście łańcucha dostaw model SCOR (Supply Chain Operational
Model referencyjny) służy do usprawnienia komunikacji między firmami łańcucha dostaw i ich systemami informatycznymi (Athena, 2004). i inni (2002) proponują podejście oparte na danych wejściowych i wyjściowych procesów produkcyjnych, wykorzystywane do opracowywania konkretnych modeli, które badają przepływy między procesami produkcyjnymi, albo w globalnym łańcuchu dostaw, albo w części łańcucha. Hernandez i inni (2008) rozróżniają przepływy produktów (wejścia i wyjścia dla procesów transformacji), przepływy informacji (wejścia i wyjścia dla procesów transformacji informacji) oraz przepływy decyzji (procesy decyzyjne i ich relacje).
Identyfikacja wejść i wyjść procesu jest wymogiem, który należy spełnić w modelowaniu procesów biznesowych, jednak analizowane propozycje nie precyzują, w jaki sposób należy tego dokonać. Uzasadnia to potrzebę metodologii, która pomaga identyfikować i analizować dane wejściowe i wyjściowe procesów biznesowych.
Proponowana metodologia identyfikacji i modelowania danych wejściowych i wyjściowych procesów biznesowych w środowisku współpracy
Dzięki metodologii zostaną zidentyfikowane wejścia i wyjścia procesu z punktu widzenia przebiegu wykonywanej czynności. W tym sensie dane wejściowe są przekształcane lub wykorzystywane podczas działania w celu wytworzenia produktu wyjściowego. Proponowana metodologia opiera się na podejściu procesowym od góry do dołu (Top-Dow), dzięki czemu dane wejściowe i wyjściowe procesów, podprocesów i działań są identyfikowane w tej kolejności.
Kroki, które należy wykonać dla każdego procesu, podprocesu lub działania, to:
1. Zidentyfikuj proces, podproces lub czynność: konieczne jest jednoznaczne zidentyfikowanie procesu, podprocesu lub czynności, na której będą realizowane kolejne kroki metodyki.
2. Identyfikacja wyjść (rezultatów): wyjścia procesu, które dodają wartość dla klienta, muszą być odróżnione od innych wyjść procesu wynikających z czynności przekształcania wejść w wyjścia wartości:
a) Jakie wartości wyjściowe (rezultaty) dla klienta zapewnia proces?
b) Jakie inne wyjścia generuje proces w wyniku przekształcenia wejść?
Dla każdego wyjścia:
2.1. Czy jest to wyjście informacji lub materiału?: Procesy mogą dostarczać wyjścia informacji lub obiektów materialnych. W metodologii przyjmuje się, że mogą pojawić się:
— Wyjście danych lub informacji: dane lub informacje wytworzone w wyniku działania lub procesu.
— Produkcja przedmiotów (lub materiałów): przedmioty, które są wytwarzane w wyniku działania lub procesu.
2.2. Kim jest klient lub odbiorca?: Wynik procesu jest uzasadniony dostarczeniem wartości dla konkretnego klienta (2a).
W przypadku innych wyjść w konsekwencji procesu transformacji (2b) można mówić o odbiorcy wyjścia.
23. Specyfikacja produktu: konieczne jest określenie produktu, aby jednoznacznie go zidentyfikować zgodnie z jego własnym charakterem oraz z perspektywy odbiorcy. Ten ostatni określa, czy produkt wyjściowy ma wartość oczekiwaną przez klienta:
2.3.1. Jaka jest specyfikacja wyjścia z punktu widzenia klienta lub odbiorcy?
2.3.2. Jaka jest specyfikacja odpowiadająca własnej naturze w zależności od tego, czy jest to informacja, czy przedmiot?
3. Identyfikacja wejść: Wejścia procesu mogą być różnego typu. IDEF0 zawiera w swoim modelu procesu następujące podstawowe elementy, które można rozumieć jako wejścia do procesu: autorytet (opis, specyfikacja lub uzasadnienie procesu), sterowanie (warunki aktywujące proces), wejścia (obiekt, który wchodzi do procesu), i mechanizmy (zasoby wykorzystywane przez proces).
W proponowanej metodologii identyfikowane są tylko wejścia, które wchodzą do procesu w celu przekształcenia lub wykorzystania do wytworzenia produktu wyjściowego.
Dla każdego wpisu:
3.1. Czy jest to wpis informacyjny czy rzeczowy?: W metodyce przyjmuje się, że mogą wystąpić 2 rodzaje wpisów:
— Wejście danych lub informacji: Dane lub informacje, które są przekształcane lub wykorzystywane przez działanie lub proces w celu wytworzenia produktu.
— Przedmiot (lub materiał) wejściowy: Przedmioty, które są przekształcane lub wykorzystywane przez działanie lub proces w celu wytworzenia produktu.
3.2. Kto jest dostawcą lub pochodzeniem?: niezbędną informacją do identyfikacji nakładów jest dostawca lub pochodzenie dostarczające nakłady, jeśli zostały one już ustalone lub jeśli chcesz nawiązać jakiś rodzaj relacji.
3.3. Specyfikacja wkładu: konieczne jest określenie wkładu, aby jednoznacznie go zidentyfikować zgodnie z jego własnym charakterem oraz z perspektywy działalności, która go przetwarza lub wykorzystuje, gdyż ta ostatnia warunkuje spełnienie przez wkład niezbędnych wymagań dla tej czynności do wykonania zrobić wyjście:
3.3.1. Jaka jest specyfikacja wejściowa z punktu widzenia aktywności?
3.3.2. Jaka jest specyfikacja odpowiadająca własnej naturze w zależności od tego, czy jest to informacja, czy przedmiot?